تأثیر تحریک حسی با استفاده از جلیقه وزین بر مهارت های حرکتی و توجه در کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری

هدف: رشد توجه و مهارتهای حرکتی در یادگیری، رشد و کارهای روزمره زندگی کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری اهمیت زیادی دارد. این در حالی است که نقص قابل توجهی در زمینه مهارتهای حرکتی و توجه در این کودکان مشاهده می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تحریک حسی به وسیله جلیقه وزین بر مهارتهای حرکتی و توجه کودکان 10-6 ساله دارای اختلالات یادگیری بود. روش بررسی: در این مطالعه مداخله ای و تجربی، شرکت کنندگان در پژوهش شامل 12 کودک 10-6 ساله مبتلا به اختلالات یادگیری مراجعه کننده به مراکز توانبخشی وابسته به دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی بودند که به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و مقایسه جای گرفتند. نمونه ها از طریق نمونه گیری ساده و در دسترس انتخاب شدند. مهارتهای حرکتی و توجه طی دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از مقیاس رشد حرکتی لینکلن ازرتسکی و مقیاس رتبه بندی کانرز اندازه گیری و نتایج ثبت شد. مداخله پژوهش به صورت ارائه تحریک حسی مداوم با استفاده از جلیقه وزین در طی خدمات معمول کاردرمانی به قرار 3 جلسه 45 دقیقه ای در هفته و برای 12 جلسه بر روی گروه مداخله اجرا شد. داده های پژوهش با استفاده از آزمون رتبه های نشان دار ویلکاکسون و آزمون من- ویتنی تحلیل شد. یافته ها: بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون مهارت های حرکتی در گروه مداخله تفاوت معناداری وجود داشت(۰/۰۰۳=p)، ولی در گروه مقایسه تفاوت معناداری وجود نداشت. همچنین بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون توجه در گرو ههای مداخله و مقایسه تفاوت معناداری وجود نداشت.  نتیجه گیری: یافته های این پژوهش حاکی از آن است که تحریک حسی مبتنی بر جلیقه وزین از لحاظ آماری بر مهارت های حرکتی مؤثر بوده، اما بر توجه تأثیر معناداری ندارد؛ لذا می توان از این فن در جهت بهبود رشد مهارت های رشد حرکتی در کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری بهره گرفت.